... وقتي هنر مدرن به سراغ سنت‌ها مي‌رود آن‌ها را دگرگون مي‌كند و با به چالش گرفتن نزاكت و مصلحتي كه در سنت‌هاي ادبي وجود دارد تعريف يا تصور ديگري از امر اجتماعي را پيشنهاد مي‌كند، از طرف ديگر زماني كه با مقوله‌ها و محورهاي از پيش تنظيم شده و ثابت در شعر مدرن امروزمان مواجه مي‌شويم و آن‌ها را به طنز مي‌گيريم؛ با حذف جزميت‌ها و امور مطلق، باز هم تعريف ديگري از امر اجتماعي را ارائه مي‌كنيم. بايد دقت كرد كه در اين‌جاديگر امر اجتماعي در چارچوب ادبيات براندازي و به شيوه سال‌هاي 40 و 50 مطرح نيست، بلكه با رويكردهايي در واقع طنز‌ آميز و بعضا گروتسك‌وار، به طرزي ديگر نمايان مي‌شود.