اين پژوهش بر آن است افكار و انديشه‌هاي دو شاعر روشن‌فكر، فروغ فرخ‌زاد و غادةالسمان را با محوريت اضطراب در آثارشان مورد بررسي قراد دهد. به نظر مي‌رسد كه اين دو شاعر اشتراكات بسياري با هم داشته باشند زيرا هر دو زن هستند و هر دو در جامعه مردسالار شرقي، متولد شده‌اند. آن‌ها براي بيان عقايد خود دشواري‌هاي بسياري كشيدند و ادبيات تطبيقي با هدف برشمردن اين اشتراكات و نزديك‌تر كردن ملت‌ها، سعي دارد اين دو را با هم مقايسه كند. يكي از اهداف ادبيات تطبيقي يافتن وحدت‌هاست زيرا صداي مشترك بين انسان‌ها مي‌تواند پيام‌آور صلح و درد مشترك باشد و بشريت را به هم نزديك كند.