وقتي تني چند از اهل ولايت به ديدن من آمدند در سخن از اين‌كه درباره‌ي شهر كاري بايد بكنيم، از جمله اين‌كه تنديسي از شما ساخته و نگه داشته شود، با اين‌كه خانه شما در دولت‌آباد دوباره ساخته شود و چه و چه و چه من البته به طنز برگزار كردم و اين‌كه چنان زحماني را بر شما نمي‌خواهم و اين‌كه دوست ندارم سنگ بشوم يا اين‌كه اگر بنا بود خانه‌ي برآمدن من در ياد آباد بماند خراب نمي‌شد.