اضطراب به منزله بخشي از زندگي هر انسان، در همه افراد در حد اعتدالآميز وجود دارد و در اين حد به عنوان يك پاسخ سازش يافته تلقي ميشود. فقدان اضطراب ممكن است فرد را با مشكلات و خطرهاي قابل ملاحظهاي مواجه گرداند. اضطراب است كه فرد را واميدارد تا براي معاينه كلي به پزشك مراجعه كند يا در يك جاده لغزنده با احتياط رانندگي كند و بدين ترتيب زندگي طولانيتر و بارورتري داشته باشد. بالعكس اضطراب مرضي نيز وجود دارد چرا كه اگر حدي از اضطراب ميتواند سازنده و مفيد باشد و اگر اغلب مردم اضطراب را تجربه ميكنند اما اين حالت ممكن است جنبه مزمن و مداوم بيابد كه در اين صورت نه تنها نميتوان پاسخ را سازش يافته دانست بلكه بايد آنرا به منزله منبع شكست، سازشنايافتگي و درماندگي فراگيري دانست كه فرد را از بخش عمدهاي از امكاناتش محروم كند، فقط بر اساس راهبردهاي محدودكننده، آزادي و انعطاف فردي كاهش مييابد و طيف گسترده اختلالهاي اضطرابي را كه از اختلالهاي شناختي و بدني تا ترسهاي غيرموجه و وحشتزدگيها گستردهاند به وجود ميآورد.
نويسنده | حبيبالله هاشمي |
قطع | رقعي |
نوع جلد | شوميز |
زبان | فارسي |
تعداد صفحات | 88 |
نوبت چاپ | 1 |
ابعاد | 14.5 * 0.4 * 21.3 |
وزن | 110 |
سال چاپ | 1392 |
هنوز نظري ثبت نشده است