اونوره دوبالزاك پيشواي سبك رئاليسم و نويسنده بزرگ و چيره دست فرانسوي به سال 1799 در خانوادهاي متوسط در شهر تورن، يكي از ايالات فرانسه به دنيا آمد، او از همان ابتداي جواني به كار نويسندگي پرداخت و بيشتر اوقات خود را صرف نگارش و نويسندگي كرد. هر چند كه در ضمن اين كار به كارهاي ديگري نبز پرداخت، ولي هيچگاه نتوانست در كارها موفق شود.
بالزاك در نوشتن داستانهاي تراژدي موفقيت چنداني به دست نياورد، بنابراين به نوشتن داستانهاي عشقي و ادبي پرداخت. او براي نوشتن اين داستانهاي عاشقانه از زني به نام هانسكا الهام ميگرفت كه با او روابط نامشروعي داشت.
تا اينكه در سال 1850 در سن 51 سالگي در شهر اوكراين روسيه زندگي را بدرود گفت. داستانهاي او نموداري از ذوق سرشار نويسنده نسبت به طبيعت است. اين داستانهاي به قدري شيوا به رشته تحرير در آمده، و چنان با موشكافي صحنههاي اجتماعي قرن خود را مجسم ميكند، كه خواننده را غرق در حيرت و شگفتي مينمايد، اكنون كه بيش از يك قرن از آن دوران ميگذرد با وجود اينكه تحول قابل توجهي در ادبيات به وجود آمده، با همه اينها اثار بالزاك مانند آثار نويسندگان انگشت شمار ديگري هنوز هم تازگي داشته و محبوبيت خود را در ميان ملل حفظ كرده و به صورت آثاري جاويدان در ادبيات جهان ميدرخشد.
نويسنده | اونوره دو بالزاك |
قطع | رقعي |
مترجم | محمد آريان |
نوع جلد | گالينگور |
زبان | فارسي |
تعداد صفحات | 248 |
نوبت چاپ | 1 |
ابعاد | 15 * 1.5 * 22 |
وزن | 400 |
سال چاپ | 1392 |
هنوز نظري ثبت نشده است