با كشف عكاسي در 1839 بسياري از هنرمندان خوشبينانه تصور ميكردند كه عكاسي از حد خود پا فراتر نخواهد گذاشت و به طور عمده در مقام خدمتگزار براي شاخههاي ديگر هنر انجام وظيفه خواهد كرد، ولي اين تصوري گزاف و بيهوده بود. از دهه 1890 به رغم قيل و قالهاي رايج، عكاسي به عنوان هنر پذيرفته شد. مفاهيم زيباييشناسي سنتي واژگون شد، و به بياني بهتر، دوباره روي پاهايش ايستاد و قلمرو كار نقاشان و عكاسان هم تا حدودي مشخص شد. بالاخره، در قرن بيستم تركيب عكاسي با ساير رشتههاي هنر به گونهاي و در ابعادي صورت گرفت كه پيشتر هيچگاه تصور آن نميرفت. ساختار اين كتاب به طور عمده بر اساس اين الگو شكل گرفته است.
نويسنده | آرون شارف |
مترجم | حسن زاهدي |
نوع جلد | شوميز |
زبان | فارسي |
تعداد صفحات | 340 |
نوبت چاپ | 2 |
ابعاد | 22.9 * 1.8 * 21.9 |
وزن | 700 |
سال چاپ | 1391 |
هنوز نظري ثبت نشده است