زبو مانوي يكي از آثار ادبي، آييني و عرفاني روزگار ساساني (سده 4/3 م) است كه نخست به زبان سرياني سروده شد و آنگاه به زبانهاي ديگر برگردانده شد. اين اثر در سده 4 م. نخست به يوناني و سپس به زبان قبطي ترجمه شد. آلبري آن را از متن قبطي به انگليسي برگرداند و همين ترجمه مبناي ترجمه فارسي قرار گرفت.
زبور مانوي كه سروده ماني و عارفان بلندپايه مانوي است، شامل سرودههاي نيايشي و عرفاني مانوي است و در عمق خود گنوسي است و درباره جشن بما، ماني، عيسي مسيح، ستايش ايزدان و ايزدبانوان مانوي مانند پدربزرگي يا زروان، انسان قديم هر مزدبغ، نبرد نور و ظلمت، اسطوره آفرينش، دوره آميختگي نور و ظلمت و پايان جهان است.
نويسنده | چارلز رابرت سسيل آلبري |
قطع | وزيري |
مترجم | ابوالقاسم اسماعيلپور |
نوع جلد | گالينگور |
زبان | فارسي |
تعداد صفحات | 352 |
نوبت چاپ | 2 |
ابعاد | 17.3 * 2.2 * 24.5 |
وزن | 725 |
سال چاپ | 1388 |
هنوز نظري ثبت نشده است