... نه آقا، نمايشنامه است. كار زياد دارد. ديالوگ، مونولوگ؛ جنس آدم‌ها و رابطه. درك موقعيت و طرح صحنه. خط قرمزش جاي خود! تم پنهانش رو مي‌گم؛ به يه اسكناس هزاري نگاه كن؛ نخ ابريشمش رو مي‌بيني؟ تم بايد مثل نخ ابريشم، تو بافت متن، جاخوش كنه. خط‌قرمز نداره؛ چه بهتر! پيشوني نوشت كه داره! همون جنبه‌هاي دوزخي بودنش رو آشكار مي‌كنه! اما خب، ماتريالش زياده. سوژه بدي نيست. ببينم چي مي‌شه. پاگيرش كه شدم. باشه خب، دستش مي‌گيرم. يك تله هم اونجا كار مي‌ذارم. اما اگه جاي موش، خودم توش افتادم چي؟...