از دياري به ديار ديگر رفتن، سعادت و خوشبختي به دنبال ندارد بلكه آن‌ها سرگرداني هستند گم‌شده در ديار غربت. امروز غروب كه آخرين سطرهاي سرگذشتم را مي‌نويسم از پنجره آپارتمان ناتان تماشاگر رودخانه تايمز هستم كه مانند ماري خوش خط و خال به دور خودش مي‌پيچيد و مي گويد: هر كجا هستيد باشيد آسمان مال شماست پنجره، فكر، هوا، عشق، زمين مال شماست، اما وطن چيز ديگر است.