سينماي آنتونيوني، به ويژه در سه‌گانه معروف ماجرا، شب و كسوف، سينماي زندگي انسان معاصر است ـ انساني كه در دنياي مدرن دچار از خودبيگانگي است، انساني كه دل‌مرده است و زندگي‌اش، جدا از كسب و لذات مادي، خالي و بي‌هدف است. كسوف آخرين اثر از اين سه‌گانه، كه در سال 1962 برنده جايزه ويژه هيئت داوران و نامزد دريافت نخل طلايي جشنواره كن شد، شايد راديكال‌ترين فيلم اين سه‌گانه باشد. در عين حال، تمام عناصر شاخص آثار آنتونيوني را مي‌توان در اوج پختگي در اين اثر مشاهده كرد. استفاده آنتونيوني از اشيا و مكان‌ها نيز در كسوف چشم‌گير است.